Skip to main content
De avonturen van Sterre Timmermans

Je eigen ‘gereedschap’ laten zien? Dat houd je maar mooi bij je!

By 13/04/2022juli 24th, 2023No Comments
Home Je eigen ‘gereedschap’ laten zien? Dat houd je maar mooi bij je!

Je eigen ‘gereedschap’ laten zien? Dat houd je maar mooi bij je!

13/04/2022 | Leestijd: 3 minuten

Haldu Groep, met al z’n vele betrokken medewerkers, is net een mini-maatschappij. We hebben collega’s en vaklieden in allerlei soorten en maten. En wat er buiten in de maatschappij gebeurt, kán natuurlijk ook bij Haldu Groep plaatsvinden. We hebben geen muur om ons bedrijf heen staan. Want ik zei het al: het is hier net een mini-maatschappij.

De laatste tijd hoor je van alles in de media over grensoverschrijdend gedrag in organisaties. Die discussie is goed, vind ik. Want door erover te praten, kun je met elkaar bepalen wat je van elkaar accepteert en wat niet, toch? Neem de vaklieden van Haldu Groep; dit zijn overwegend mannen die ook nog eens de hele dag met elkaar optrekken, keihard werkend in weer en wind. Dan kunnen soms de spanningen oplopen, bijvoorbeeld door de werkdruk. Of omdat onze buitenlandse vaklieden al een hele tijd van huis zijn. Gelukkig letten onze werkcoaches en accountmanagers hier heel goed op.

Elkaar durven aanspreken: altijd goed

Krijgen we van onze opdrachtgevers door dat er iets gebeurt wat bijsturing nodig heeft in het gedrag? Dan laten we dat niet liggen en gaan we er direct op af. We spreken mensen erop aan en we spreken dingen af. Er kán natuurlijk iets voorvallen, maar Haldu Groep stapt hier nooit zomaar overheen. Neem onze werkcoaches, dit zijn voornamelijk vrouwen. En dat zegt toch wel iets in de nog steeds door mannen gedomineerde bouwwereld. Eigenlijk gaat het altijd wel goed en daar zijn we trots op. En mocht er zich iets voordoen? Dan weet elke werknemer die het overkomt zich gesteund door de directie. Tegelijkertijd stimuleren we ook alle werknemers om elkáár aan te spreken op ongewenst gedrag. Het hoeft niet altijd van de leidinggevende te komen. Want laten we eerlijk zijn; diep van binnen weten we toch allemaal wat wel en niet kan, toch?

Een verliefde vakman…op een collega!

Ik geef jullie een voorbeeld van iets wat zich onlangs voordeed. In Friesland woont een medewerker van ons. Zijn naam? Sietze. Hij werkt al jaren heel goed en trouw voor ons. Nooit een onvertogen woord van onze Friese doordouwer. Al met al een keurige vent, al ver in de 50. Onlangs plaatsten we op een project waar Sietze volop aan de slag was een jongeman van begin 20. Laten we hem even Kees noemen. Kees is een knapperd om te zien. Dat zag ook ik direct toen Kees op sollicitatie kwam en blijkbaar viel dat ook onze Sietze op. Sietze wist helemaal niet dat hij ook gevoelens kon hebben voor mannen en onderdrukte dit gevoel, ook al is hij al vijf jaar gescheiden. Maar de tijd gaat langzaam verder en sinds Kees zijn collega is, gaat Sietze met zo veel plezier naar zijn werk, dat het andere collega’s begint op te vallen.

Sietze pakt een verkeerd stuk ‘gereedschap’

En dan wordt het lente.. en ook bij Sietze gaat het kriebelen. Op een dag kan hij het niet meer houden en toont hij Kees een stuk ‘gereedschap’ dat je niet van Haldu Groep meekrijgt, zal ik maar zeggen ????. In feite wat we tegenwoordig een DickPick noemen, maar dan 100% live! Natuurlijk is Kees behoorlijk van de kaart en meldt hij het voorval bij zijn leidinggevende bij Haldu Groep. Sietze is een oprechte kerel, en geen Ali B, dus is hij volkomen eerlijk over het voorval. Sietze biecht op dat hij tot over zijn oren verliefd is op knapperd Kees. De hele situatie heeft iets triests, dat snappen wij bij Haldu Groep ook wel. Zo’n oudere man die helemaal klem zit met zijn gevoelens. Tegelijkertijd hanteert Haldu Groep strenge normen en waarden dus nemen we afscheid van Sietze. Want uiteindelijk wegen de belangen en veiligheid van Kees veel zwaarder, en zo hoort het ook.

Behandel een ander zoals je zelf ook behandeld wilt worden

Zo zie je maar hoe je ineens voor een hele vreemde situatie kan komen te staan. Laten we daarom in onze maatschappij wat voorzichtiger met elkaar omgaan. Mijn stelregel? Behandel een ander zoals je zelf ook behandeld wilt worden. Simpel toch?

Nou, deze column was wat serieuzer dan jullie van mij gewend zijn. Maar dat moet kunnen. Zeg nou zelf, deze column was in zichzelf toch niet grensoverschrijdend ?????

Tot de volgende keer!

Sterre