31/03/2025 | Leestijd: 4 minuten

Hoe strak we bij Haldu Groep alles ook plannen en regelen: op een aantal factoren hebben we gewoon geen enkele invloed. Neem bijvoorbeeld het weer! Een paar dagen vorstverlet en kostbare projecten lopen direct vertraging op. Ook gure wind en aanhoudende regen hebben invloed op het bouwtempo. We weten dat het zo werkt en accepteren het voor de volle 100%. Veilig werken staat hierin uiteraard voorop.

Soms vallen de feestdagen gewoon wat onhandig…
Een andere niet te bedwingen factor is de Nederlandse planning van feestdagen. Ook onze buitenlandse vaklieden hebben dan volkomen terecht recht op vrije dagen en vaak keren zij daarvoor terug naar hun thuisland. Met
name Pasen, Hemelvaart en Pinksteren leggen bouwprojecten verbrokkeld stil. Het is dan starten, stoppen en weer starten. Het ene jaar is de planning daarvan gunstiger dan het andere jaar. In 2025 is die planning tamelijk ongunstig; de vaste serie religieuze feestdagen valt dit jaar laat. Dit betekent dat de periode tot aan de Bouwvak, waarin we traditioneel kunnen doorpakken op de bouwprojecten, dit jaar op een aantal wat onhandig verlate momenten wordt onderbroken. Na Pinksteren 2025 is de periode om goed door te pakken tot de Bouwvak dit jaar relatief kort. Bij Haldu Groep accepteren we het slechte weer en de feestdagen uiteraard als een normaal gegeven; we hebben er geen invloed op, onze medewerkers hebben recht op vrije dagen en dus storen wij ons er niet aan.

Héél storend…de zwalkende overheid
Een compleet andere factor waar we ook geen invloed op hebben, is het zwalkende overheidsbeleid. Echter, hier storen we ons wel aan en terecht! De bouwprojecten zijn er, de budgetten zijn afgetikt, we hebben de vakmensen zo goed mogelijk op orde, én voor een groot aantal projecten is de stikstofvergunning ‘in the pocket’. Maar tot mijn verbazing én schrik verneem ik in de markt dat een aantal afgegeven bouwvergunningen ‘on hold’ wordt gezet voor een herbeoordeling op basis van een nieuwe berekeningsmethodiek voor stikstof. Dit naar aanleiding van de meest recente rechtelijke uitspraken en de inmiddels getorpedeerde plannen van minister Wiersma voor een andere ondergrens voor stikstof in relatie tot bouwprojecten. Hoezo betrouwbare overheid? Ik moet er niet aan denken dat deze onverwachte en ook onaangekondigde herbeoordeling ook gaat gelden voor het stuwmeer aan eerder geaccordeerd werk dat vooral na de Bouwvak op ons wacht.

Vertraging bedreigt winstgevendheid aannemers
Een cruciaal gevolg van door stikstofgedoe uitgestelde projecten is de financiële optelsom. Stel, een project is een aantal jaren geleden geoffreerd, gegund en vergund. Maar door het ontbreken van een stikstofvergunning wordt het project keer op keer uitgesteld. Als het dan uiteindelijk doorgaat, dan kunnen we op onze vingers natellen dat de jaren geleden afgegeven prijzen allang niet meer actueel zijn. We weten allemaal dat met name in de bouw de prijzen voor arbeid en materialen de afgelopen jaren exponentieel zijn gestegen. Toch wordt de aannemer aan de jaren geleden afgegeven prijzen gehouden, met misschien een minieme correctie. Dit betekent dat de uiteindelijk jaren later uitgevoerde projecten veel duurder uitvallen dan begroot. Dit is schadelijk voor alle betrokkenen. Neem het project viA15. De A15 wordt bij het knooppunt RessenOudbroeken 12 kilometer doorgetrokken naar de A12.

Inmiddels is bekend dat door het getreuzel met het stikstofbeleid dit project de afgegeven en geaccordeerde offerte met honderden miljoenen gaat overschrijden. Onvrijwillig duurder door getreuzel, noem ik dit.

Behoefte aan stroomlijning voor hele EU, inclusief Nederland!
Waar we dringend behoefte aan hebben? Helderheid en rust. Helderheid door een eenduidige afspraak over stikstofregels die voor de komende tien jaar stabiel blijft. Of voor mijn part vijf jaar. Zelfs die laatste periode zou de bouwbranche en al haar toeleveranciers al de broodnodige plannings- en financiële rust geven. En nog iets anders: we zitten in de EU, toch? Vanuit één EU-verdrag, als ik mij niet vergis? Stroomlijning van regulering voor alle aan de EU deelnemende landen is een belangrijk speerpunt. Hoe kan het dan dat er in Nederland bizar veel onduidelijkheid is over stikstofregels en onze oosterburen in Duitsland precies weten waar ze aan toe zijn? Nu en op de langere termijn? Als ik uit mijn kantoor in Groesbeek naar buiten kijk, zie ik Duitsland zowat liggen! En toch heerst daar een totaal ander, en veel werkbaarder stikstofregime. Kunnen ze dáárvoor in Brussel niet iets voor ons regelen in Nederland?

Duurzaam gezwalk vanuit de overheid
Ook een pijnpunt, veroorzaakt door de onbetrouwbare Nederlandse overheid, is het gezwalk met de verduurzaming van zowel woningen als auto’s. Voorbeelden? De burger en ook het bedrijfsleven zijn jarenlang letterlijk het dak opgejaagd met zwaar gesubsidieerde zonnepanelen. Over enkele jaren verdwijnt de salderingsregeling en nú al betalen burgers en bedrijven een boete voor te veel terug geleverde duurzame stroom. Tegelijkertijd leveren wij elk gebouwd huis maximaal duurzaam op! Hoe onbetrouwbaar kun je zijn naar je burgers en bedrijven? En wat dacht u van de aangekondigde verplichting om na 2026 bij de vervanging van je cv-ketel een warmtepomp te plaatsen? Met één pennenstreek van tafel! Ook alle aantrekkelijke fiscale regels voor elektrisch rijden verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Ja, de overheid laat ons in de kou staan terwijl de aarde opwarmt. Die kreet moet maar eens op duizenden spandoeken komen te staan.

Danny van Hal