Stapelgek op elkaar? Maar niet stapelgek op het stapelbed!
24/02/2022 | Leestijd: 3 minuten
Beste trouwe lezers, wat ben ik blij dat de corona-regels (nagenoeg) zijn losgelaten. Met elkaar kunnen we na lange tijd weer van het échte leven genieten! Carnaval lijkt na twee jaar vol lockdowns hét coronabevrijdingsfeest te worden. Maar laten we met elkaar nog wel een beetje oppassen, okay? Bijvoorbeeld als je carnaval viert: vier het thuis of ga naar het café, maar mijd grote groepen. Ook dan kan het zuidelijk gezellig worden én maken we meer kans op volgend jaar een écht 100% vrij carnaval.
Genoeg gekkigheid om ons heen
Carnaval is het feest van gekkigheid, maar soms maken we bij Haldu Groep ook wel heel verrassende jolijt mee! Zoals je weet, gaan we heel ver om onze buitenlandse vaklieden de allerbeste huisvesting te bieden. Zoals onlangs toen ik een mooie bungalow op een vakantiepark had geboekt. Daar deed ik echt mijn best voor en bij de boeking benadrukte ik nog: “Echt nette mannen hoor, hier gaat u geen problemen mee krijgen.” Had ik nou mijn mond maar gehouden…
Onze “Bungalow Bob” was weer eens aan de beurt …
Al na een paar dagen krijgt onze Bob, de Haldu huisvestingsmanager, een verontrustend belletje van de manager van het bungalowpark. Bob luistert met ingehouden adem naar de aardige man: “De medewerkers in bungalow nummer 112 zijn wel erg luidruchtig.” Bob moet nog even lachen in zichzelf over de frappante gelijkenis met het alarmnummer, maar besluit direct in zijn auto te stappen. Je bent de Haldu ‘Bungalow Bob’ of niet, toch? Bob zit er altijd bovenop. Dus onze trouwe collega stapt in zijn auto en rijdt naar de Veluwe. Gelukkig woont Bob in Arnhem, dus dat natuurrijke ritje was alvast een klein goedmakertje voor wat nog ging komen. (Onderweg kwam hij geen wolven tegen ????!)
Waar rook is, is vuur
Aangekomen bij het park, loopt hij samen met de manager naar de bungalow. De mannen hebben een gezellig feestje buiten gebouwd. En daar hebben ze een goede reden voor: binnen mag je niet roken, dus dat doen ze zoals het moet: buiten. Maar goed, waar rook is, is vuur, zeggen ze altijd, toch? De parkmanager geeft nog een keer aan dat er ook jonge gezinnen op het park verblijven en dat ze geen overlast willen. Bob meldt dat ook nog een keer bij onze vaklieden en de mannen knikken braaf. Ze lijken het te begrijpen. Ze willen het graag netjes doen in Nederland…ahum.
Hoogtevrees voor het stapelbed?
De parkmanager gaat er, zonder een blik in de bungalow te werpen, weer vandoor. Bob heeft wat meer ervaring (met onze mannen) en loopt toch voor de zekerheid even naar binnen. De buitenlandse vaklieden roepen nog drie keer gehaast No, no, no!, maar juist daardoor wil Bob zeker even binnenkijken. De woonkamer ziet er netjes uit. Maar…Bob wil natuurlijk ook de slaapkamers checken. Of bij wijze van spreken alle Haldu-vakkleding wel netjes op een hangertje hangt. De eerste slaapkamer ís ook netjes, maar in de tweede kamer denkt Bob: what the f….! De mannen hebben van het stapelbed twee eenpersoonsbedden gemaakt en tegen elkaar geschoven. Het past bijna niet in de kamer. Als Bob langs zijn neus weg vraagt of ze dat gedaan hebben omdat er één hoogtevrees heeft, kijken ze hem schaapachtig aan. Natuurlijk neemt Bob de volgende dag contact op met de parkmanager en speelt open kaart. Dat wordt op prijs gesteld en Bob lost het probleem op. En…nu weer samen aan de slag mannen….op het bouwproject welteverstaan!
Zo zie je maar, de (bouw)wereld zit vol verrassingen. Laten we allemáál weer efkens gek gaan doen met Carnaval. Dan kunnen we er weer een jaartje tegen!
Groetjes van Sterre (zonder stapelbed)
