BHV bij Haldu stond één keertje voor Bier Hulp Verlener!
11/05/2022 | Leestijd: 3 minuten
In de uitzendwereld is geen dag gelijk. Ik kijk hier mijn ogen uit hoe alle kantoorcollega’s super relaxed omgaan met de onzekerheid, onverwachte voorvallen en totaal onvoorziene situaties die zich vaak voordoen. Want voor onze wereld geldt: je kunt regelen en tot in detail afspreken wat je wilt, maar als puntje bij paaltje komt, draait het allemaal om de wil, inzet en motivatie van onze vakmensen! Komen ze op tijd? En doen ze daadwerkelijk wat wij hebben beloofd aan onze opdrachtgevers? Natuurlijk maken wij in onze werving & selectie ook weleens eens een misser. En slibt er soms een rare snuiter door onze fijnmazige recruitering (….like me ?????). Want bij Haldu Groep zijn we uiteindelijk ook maar mensen.
Bij Haldu Groep melden er zich allerlei types. Rijp en groen. Plus uiteraard de échte vakmannen waar Haldu in Oost-Europa zo naar op zoek is, maar zo nu en dan ook gelukzoekers, passanten, rommelaars en kermisklanten. Als we die laatste types vervolgens vragen een hamer vast te houden, dan zie je ze worstelen: waar dient dat ding eigenlijk voor? Ze vallen al door de mand nog voordat ze de eerste sport van een steigerladder hebben beklommen. “Leuk dat u er was, maar het is beter dat u gaat”, is dan ons riedeltje. Want één ding is hier heilig: hoe groot het tekort ook is; we doen nooit water bij de wijn. Eh…wijn…deze column zou toch over bier gaan?
Dieven, potloodventers en…aanhangers van de natte gemeente
In mijn column kwamen al heel wat aparte snuiters voorbij zoals een heuse dief en een potlootventer. En nu? Nu hadden we Marek aan onze fiets hangen! Hij arriveerde een paar weken geleden als nieuwe medewerker op maandag op kantoor bij Haldu Groep in Groesbeek. Al onze buitenlandse vakkrachten brengen we op zondagavond onder in een hotel in het mooie Berg en Dal. Goed uitgeslapen en helemaal fris komen ze dan maandag op kantoor. Hier krijgen ze een uitleg van de regels en tekenen hun arbeidscontract. Vervolgens brengen we hen naar het project, of ze rijden zelf, en kan het werken aan al onze mooie bouwprojecten starten! En dan maar hopen dat ze alle mooie beloften waarmaken! Gelukkig gaat dit 9 van de 10 keer van een leien dakje (…maken we die trouwens nog tegenwoordig?)
Tekort aan zonnebloemolie? Nee…eh..tekort aan heel iets anders!
Deze maandag kwam ook Marek bij ons op kantoor. Bij binnenkomst leek hij heel zenuwachtig en trilde over zijn hele lichaam. Tja, dat kan niet goed zijn en viel iedereen direct op. Ook droeg Marek een speciale geur om zich heen. Nou niet bepaald het luchtje Pacco Rabane, zal ik maar zeggen. Misschien moest hij even frisse lucht happen? Maar eenmaal buiten aangekomen in de frisse buitenlucht van Groesbeek, valt Marek acuut flauw. En zelfs onze ervaren BHV’er Natasja kreeg hem niet bij kennis. Onze Natasja raakt uiteraard niet in paniek en belt 112 en de ambulance arriveert binnen een paar minuten. De ambulancebroeder kijkt even naar onze Marek en constateert dat wij hem het beste een biertje kunnen geven. ???? Dat meen je toch niet, vroeg onze Natasja. Ja, dat was dat echt het medisch advies! Bier zónder recept, natuurlijk! Wellicht had Marek zich in onze bouwcultuur verdiept en kwam hij de term pannenbier tegen…maar hij had nog geen steen gemetseld, laat staan de allerhoogste steen!
Heerlijk, Helder…Haldu!
Sinds dat moment staat bij Haldu Groep de term BHV voor Bier Hulp Verlener! Dat we Marek niet hebben laten starten met werken bij Haldu Groep mag overduidelijk zijn. Zero tolerance is ons beleid met Veiligheid hoog in het Vaandel. Ofwel: Heerlijk, Helder, Haldu! Dan maar een vakman minder die spoorslags naar huis mocht reizen. En uiteraard kunnen we in onze zwaarbevochten huisvesting geen gedoe met drank en geschreeuw hebben. Onze verhuurders houden we graag te vriend.
Zo zie je maar, mensen, ons vak is én blijft mensenwerk!
Onze groep buitenlandse vakmensen is net een mini-maatschappij: wat zich buiten afspeelt, kan zich ook binnen afspelen. Tot slot breek ik graag een lans voor al onze andere buitenlandse vakkrachten! Hardwerkende en nette vakmensen die de oorlogsdreiging vlakbij hun grenzen accepteren en toch maar huis en haard verlaten om hier te komen werken. We mogen trots op hen zijn! En zullen wij dan een beetje minder zeuren over het ongemak hier in Nederland zoals te weinig zonnebloemolie en te lange rijen op Schiphol? Luxeproblemen toch?
Tot de volgende keer!
Sterre
